Kimya Teknik Terimler Sözlüğü

Kimya. Maddelerin özellikleri ile maddeler arası etkileşimleri inceleyen bilim dalı.

Kimyasal denklem. Kimyasal reaksiyon oluşumunu sembollerle gösteren denklem.

Kimyasal formül. Bileşiğin bileşimini kimyasal sembol ve rakamlar kullanarak gösterme şekli.

Kimyasal özellik. Maddenin iç yapısıyla ilgili özellikler.

Kimyasal reaksiyon. Bir ya da daha fazla maddelerin bir veya birden fazla farklı maddelere dönüştüren bir çeşit değişimlerdir. Kısaca yeni oluşumlara sebebiyet verecek şekilde atomların başka dizilişlerini sağlayan işlemler.

Kinetik teori. Gaz ve sıvı moleküllerinin davranışlarını kuramsal olarak açıklayan teori.

Konsantrasyon. Çözeltide çözünmüş olan göreceli madde miktarıdır. Düşük konsantrasyonlu çözeltilere seyreltik, yüksek konsantrasyonlu çözeltilere derişik çözelti denir.

Kontrol çubuğu. Nükleer bir reaktörün kalbine yerleştirilen, zincirleme fizyon reaksiyonunu kontrol altına almaya yarayan çubuk. Genellikle bor, kadmiyum veya zirkonyum gibi elementlerden yapılır ve ortamdaki nötronları soğurmak için kullanılır.

Kovalent bağ. İki elektronun iki atom tarafından paylaşılması ile oluşan bağ.

Kovalent bileşikler. Atomları arasında kovalent bağ içeren bileşikler.