• notifications1
  • menü

Bugün : 29 Mart 2024 Cuma

Dış Mekan Süs Bitkilerinin Peyzajda Kullanımları

Ülkemizin ekonomik, sosyal ve kültürel yapısındaki gelişmelere paralel olarak, insanlarımız yaşam mekânlarına daha fazla önem vermektedir. Bunun için de yaşadıkları çevreyi korumanın yanında, doğa ile uyumlu yapay mekânlar oluşturma çabası bunun sonucudur. Bu ortamın oluşabilmesi içinde dış mekân bitkilerine gereksinim duymuşlardır. İşte bu gelişmeler sayesinde süs bitkileri üretim ve yetiştiriciliği sektörü oluşmuştur. Sektörün daha yeni olması nedeniyle bazı konular tam yerine oturmamıştır. Genellikle işletmelerin küçük işletmeler olması, sermaye ve arazi problemi nedeniyle sıkıntılaryaşanmaktadır.

Abelia X Grandiflora (Kaliedoscope) Çiçeği

Ülkemizde süs bitkileri üreticileri, pazarda talebi yüksek olan, kolay ve hızlı büyüyen bitkilere ağırlık vermelidirler. Dış mekân süs bitkileri yetiştiriciliğinde çok değişik üretim ve yetiştirme teknikleri kullanılmaktadır. Bu üretim ve yetiştirme tekniklerinin iyi bilinmesi başarıyı arttıracaktır. Yetiştirilecek bitkilerin üretim tekniklerinden hangisinin kolay ve hangisinin ekonomik olduğu, hangi teknikler kullanıldığında daha kaliteli fidan elde edilebileceğinin bilinmesi yetiştiricinin gelecekteki başarısı için önemlidir. Başarının ilk şartı teknik bilgiye sahip elemanların yetiştirilmesidir.

 

1. DIŞ MEKÂN BİTKİLERİ

1.1. Genel Özellikleri

1.1.1. Tanımı Hızlı kentleşmeyle doğadan uzaklaşan ve yeşile olan özlemini yapay yollardangidermeye çalışan insanoğlu, doğayı bulunduğu çevreye taşımak için parklar bahçeler veoyun alanları inşa ederek bu alanları dış mekân bitkileriyle donatmaktadır.Dış mekân bitkileri kentlerde iklim yönünden etkili olurken yeşilin ruhsal yöndenolumlu etkisi nedeniyle insanları hem ruhen hem de bedenen sağlıklı kılmaktadır. Ayrıca dışmekân bitkilerinin gürültüyü tozu ve rüzgârı önleme yönünden de büyük katkıları vardır.Herhangi bir alanda peyzaj çalışması yapılırken öncelikle tabi bitki ortamınıntanınması ve kullanılacak bitkilerin ekolojik isteklerinin bilinmesi büyük önem taşır. Böyleceo bölgeye iyi adapte olabilecek kültür bitkilerinin seçilmesi ve çalışılması olumlu sonuçlardoğuracaktır.

 

Bir bahçenin yeşil örtüsünü oluşturmaya yarayan bütün bitkiler, dış mekân bitkilerisayılır. Bahçenin canlı dekorunu oluşturan bu malzeme, bitki aleminin büyük ağaçları baştaolmak üzere, ağaççıklar, çalılar, sarmaşıklar, tek yıllık, iki yıllık veya çok yıllık otsu bitkiler,yani kökü yerde sürekli kalabilen soğanlı, yumrulu veya rizomlu otsu bitkiler ile çim bitkilerive su bitkilerinden oluşur.

 

1.1.2. Dış Mekân Bitkilerinin Gruplandırılması

1.1.2.1. Ömür ve Habitüs Özelliklerine Göre Gruplandırmaa.

Tek yıllık bitkiler; vegetatif ve generatif gelişmelerini bir yıl içinde tamamlayan,tohum oluşturduktan sonra yaşamı sona eren, sonraki yıllarda tohum ile üretilebilenbitkilerdir. Bahçe çiçeklerinin büyük kısmı tek yıllık olup, tohumla üretilir ( petunya,camgüzeli, ateş çiçeği).b. İki yıllık bitkiler; vegetatif gelişmesini yani yaprak ve sürgün gelişimini 1. yıldatamamlayıp, 2. yılda generatif gelişme (çiçek, meyve, tohum) gösteren, ikinci yıl sonundayaşamı sona eren, sonraki yıllarda tohumla üretilen bitkilerdir (hüsnü yusuf, gazanya).c. Çok yıllık bitkiler; uzun ömürlü olan, vegetasyon dönemi sonunda toprak üstüaksamı kurusa bile bir sonraki vegetasyon dönemi başında kök ya da toprak altı organları ileyeni sürgünler oluşturabilirler. Odunsu bitkilerin otsular gibi toprak üstü aksamı kurumaz;ancak bazıları yaprak döker, bazıları dökmez(kartopu, ortanca).

 

1.1.2.2. Dendrolojik Özelliklerine Göre Gruplandırma

Ölçü yönünden gruplandırma Dış mekân bitkileri ölçü ve dış görünüş yönünden yaşamları boyunca alacakları en sontaç büyüklüğüne göre gruplandırılır. Yer Örtücüler0 – 30 cm’ye kadar boylanan toprak yüzeyinde çok yakın neredeyse yapışık şekildeyoğun bir toprak tabakası oluşturan, sarılıcı, sürünücü, yayılıcı bodur bitkilerdir. Odunsu,otsu, herdem yeşil veya yalnız yazın yeşil olan bu bitkileri çim örtüsü gibi görünür ve aynıamaca hizmet eder. Bu bitkiler erozyon ve su kaybını engellerken, zemine de renk, desen,doku özelliği kazandırır. Bu tip bitkilerin gölge ve güneşe dayanıklılıklarının iyi bilinmesi vedikkate alınması gerekir.

 

Çalılar Farklılıklar her zaman çok kesin olmadığı için bazı bitkilerin çalı mı yoksa ağaç mıolduklarını tespit etmek güçtür. Çalıların pek çok gövdesi varken ağaçların bir tek temelgövdeleri olur. Çalılar genellikle 5 m’yi geçmezken, ağaçlar istisnaları olmakla beraber 5m’den uzun bitkilerdir. Çalılar daha kısa ve yoğundur. Bazı uzun çalılar tek gövde kalacakşekilde budanıp küçük bir ağaç olarak kullanılabilir. Herdem yeşil bazı süs çalıları aslındaçok yavaş büyüyen ya da bodur formlu ağaçlardır. Herdem yeşil ve çiçekli çalılar evinhatlarını yumuşatır. Etrafı çeviren çalılar canlı çitler oluşturur.

 

1- Bodur Çalılar; 30 –100 cm kadar boylanan ve oturan bir insanın göz seviyesindenaşağıda olan bitkilerdir. Görüşe engel olmazlar.2- Küçük Çalılar; 100 –150 cm arasında değişik boyda olan bu çalı grubu görmeyiengelleme yanında kendini yavaş yavaş belli eder. Oturan insanın görünmesini engellerkenayakta duran insanın göz seviyesinden aşağıda olduğundan görüşü engellemez. Arazidedalgalanma yaratabilir.3- Orta Çalılar; 150 – 200 cm kadar boylanan bu gruptaki çalılar, planlamalardagruplar halinde kullanıldığında renk ve doku etkisi yapar. Dipten itibaren dallanırlar.4- Büyük Çalılar; 300 –700 cm kadar boylanan bu gruptaki çalılar, karşıdan bakıncaküçük bir ağaç gibi görünebilir. Saha ayrımı yönünden etkilidir. Rüzgâr perdelerinde alttabakayı oluşturur. Görüntüyü engeller.

 

AğaçlarPeyzajda en uzun ve baskın bitkiler ağaçlardır. Ağaçlar, evin siluetini ve boyutlarınıtanımlayarak onu çevrelendirir.1- Küçük Ağaçlar (Ağaççıklar);300 – 700 cm kadar boylanan küçük boyluağaçlardır. Rüzgâr önleme, mahremiyet ve mekân oluşturma yönünden önemli fonksiyonlarıvardır. Boyları büyük çalılara benzer, aradaki fark bu bitkilerin tek gövdeli olmasıdır.

 

2- Büyük Ağaçlar(Ağaçlar); 700 – 1500 cm ve daha fazla boy yapan bitkilerdir. Tekgövde üzerinde dallanmış bir yapı oluşturmalarından dolayı altında oturulabilir. Çiçekyaprak ve gövdeleri görsel olarak etkilidir. Mekânın ana öğesidir.Ağaç, ağaçcık ve çalıları yapraklarını dökme durumuna göre gruplandırdığımızda;I. Kışın yaprağını dökenler: Akçaağaç, çınar…II. Herdem yeşil kalanlar: Dar yapraklılar: Çam, sedir, köknarGeniş yapraklılar: Yaprağını dökmeyen manolya, palmiyeler…III. Yarı herdem yeşil kalanlar (iklim şartlarına göre yaprağını dökmeyen ya da çokgeç döken bitkiler)b. Biçim Yönünden GruplandırmaGenel olarak bir bitkinin formu, kalıtsal etkilerin ve ekolojik koşulların etkisiyleortaya çıkar. Bitki türleri farklı ekolojilerde farklı biçimler ortaya koyar. Örneğin, karaçamaçık bir arazide yerden dallanırken, ormanlık bir alanda çıplak bir gövde üzerinde taç yapar.Dış mekân bitkileri biçim ( form ) yönünden beş grupta incelenebilir.

 

1. Salkım formlu; bir peyzaj düzenlemede insanların en çok dikkatini çeken gruptur.Ancak çok fazla kullanılmamalıdır. Keskin çizgileri, sert görüntüleri yumuşatmaktır. Örnek:Salkım Söğüt.2. Sütun formlu; dikine büyüyen bitkilerdir. Dikkat çekme ve vurgu etkisi yaratır.Bunlar yapılar arasında kalan dar alanlarda az yer tutması bakımından kullanışlıdır. Örnek:Yalancı Selvi.3. Piramit formlu; dikkat çeken ve vurgu yaratan bitkilerdir. Bir mekanda, diğerbitkisel elemanlardan ayrı, soliter ya da grup halinde kullanıldığında anıt etkisi yapar. Örnek:Leylandi.4. Yuvarlak formlu; siluetleri yönünden yuvarlak, hacimleri yönünden küreselağaçlardır. Çok fazla kullanıldığında monotonluk etkisi yaratır. Örnek: Top Akasya.5. Manzara formlu; doğanın düzenine en uygun formdur. Formal bitkiler insanüzerinde disiplin yaratırken, manzara formlu bitkiler insan üzerinde rahatlık etkisi yaratır.Örnek: Çınar.

 

c. Renk Yönünden

İster canlı ister cansız elemanlar yönünden olsun renk, insanı en çok etkileyen tasarımelemanıdır. Doğa; gücünü, ekolojik koşulların uygunluğunu ya da uygun olmadığını renk ilebelli eder. Canlı yeşil renk vadi içlerinde görülür. Bol yağışın olduğu yerlerde yeşil renkhâkimken kurak bölgelerde yeşilden uzaklaşıp soluk renklerle karşılaşmaktayız.Bitkilerde renk özelliği genellikle çiçekler tarafından verilir. Yaprakları ile renkdeğiştiren bitkilerde peyzaj için önemlidir.

 

d. Doku Yönünden

Gerek dokunma gerekse görme duyumuzu etkileyen bir özelliktir. Yaprak ve dallanmaözelliklerinin tümü, yani yaprak ölçüleri, biçimi, rengi, deseni, tüylülük durumu bitkilerindoku özelliğini ortaya çıkarır.Yapraklar ölçü ve form yönünden çok değişiklik gösterir. Form yönünde oval,yumurta, ters yumurta gibi şekillerde olabilir. Yapraklar aynı zamanda simetrik, asimetrik,kalın, ince, parçalı, bütün, tüylü, tüysüz gibi özellikler de gösterir. Yapraklar ayrıcayoğunluk yönünden incelendiğinden seyrek, sık gibi terimlerle ifade edilir. Sık dokulubitkiler ışığı geçirmez; seyrek dokulu bitkiler ise ışık oyunlarına olanak verir. Yaprak sapınınuzunluğuna göre de yapraklar hareketlilik gösterir. Uzun yaprak sapı olan ağaçlar, rüzgârınve gün ışığının etkisi ile çok hareketli bir görünüm ortaya koyar. Bu tip yaprakların alt ve üstyüzeyleri de farklı renkte ise bu etki daha da artar.Bitkilerin doku özelliği içinde yer alan yaprak rengi en önemli özelliklerden biridir.Özellikle geniş yapraklı ağaçların yaprak renkleri mevsimlere göre değişir, Sonbahardayaprak dökümünden önce renkleri değişen ağaçlar tasarımda etkilidir. Örnek: Akçaağaç.

 

1.2. Doğal Bitki Örtüsü

Herhangi bir alanda insanların ve hayvanların etkisinde kalmadan tamamen doğaletmenlerle oluşan bitki örtüsüne doğal bitki örtüsü ya da flora denir. Bir yörenin bitkiörtüsünün insanlar ya da hayvanlar tarafından tahrip edilmesi söz konusudur. Yeryüzününbugünkü bitki örtüsü ile doğal bitki örtüsü arasında büyük farklar vardır. Ancak insanınulaşamadığı ya da etkilemediği alanlarda bitki örtüsü doğal bitki örtüsüdür.

 

1.2.1. Dünyada Bitkilerin Dağılımı

Dünya üzerindeki bitkilerin yayılışı, yatay ve dikey yönlerde olmak üzere değişiklikgösterir. Kuzey Yarımküre’sindeki bitkiler ısı bakımından altı büyük bölgede toplanır.Bunların her birine hakim olan bitkinin adına uygun zon adı verilir.  Bunlar:

 

*Palmetum Zonu (26 – 300) : Doğal bitki örtüsü palmiyelerdir.

 

*Lauretum Zonu (22 – 260) : Ülkemiz bu kuşakta yer alır. Bitki topluluğu olarakDefne, Meşe, Şimşir gibi yapraklı bitkiler göze çarpar.

 

*Castenetum Zonu (18 – 220) : Burada yaprağını döken ağaçlar dikkatçekmektedir. Kestane, Çınar, Dışbudak gibi.

 

*Fagetum Zonu (14 – 180) : Serin iklimi seven bitkiler bu kuşakta yer alır.Kavak, Gürgen, Akçaağaç gibi.*Abietum Zonu: Bu zonun yer aldığı yerlerde mayıs haziran ve temmuz aylarınınortalama sıcaklığı 10- 14 0C’dir. Ladin, huş, kızılağaç gibi bitkiler yer alır.

 

*Alpinetum Zonu: Bitkilerin büyüme dönemlerinde burada sıcaklık ortalamaolarak 10 0C’nin üzerine çıkmaz. Burada genellikle otsu ve çalı grubu bitkileryer alır. Enlem derecelerine göre meydana gelen bu zonlara yatay zonlar adı verilir. Ancak buzonlar herhangi bir bölgedeki dağlarda aynı tertip ve sıra ile aşağıdan yukarı doğru birbirinitakip eder. Örneğin Kuzey Yarımküre’de 40’ıncı enlem derecesinde bir dağın 500 myüksekliğinde Castenetum zonu görülürken, 500–1300 m arasında Fagetum zonu, 1300-2000 m arasında ise Abietum Zonu bitkilere rastlanır. İşte yüksekliğe göre dağlarda birbirinitakip eden bu zonlara dikey zonlar denir. Ülkemiz de dikey zona bir örnek vermek gerekirse;Bursa ve Uludağ arasındaki bitki geçişini verebiliriz. Bursa ovasında yazları sıcak,kışları ılık bir iklim yaşanırken; Uludağ’da 1100 m’den sonra yazlar serin, kışlar yağışlı vesert geçer. Bu nedenle Bursa ve Uludağ arasında tam yedi adet farklı zon görülmektedir.Kısaca incelersek;* Palmetum zonu; 0 –150 m yükseklikte ve daha çok güneye bakan kısımlardarastlanır.* Lauretum zonu; 150 –400 m arasında ise defne ve yaprağını döken meşe türleridikkat çeker.

 

*Castenetum zonu; 400 -850 m arasında olup kestane bitkisine rastlanır.Marmara Bölgesi yatay zonda bu grup içinde yer alır.*Fagetum zonu; 850 –1100 m arasında yer alan bu zonda bitki örtüsü kayındır.

 

*Pinetum zonu; 1100 –1300 m arasında olup bitki örtüsü karaçamdır.*Abietum zonu; 1300 –2100 m arasındaki kısımdır ki burada Uludağ’ınkarakteristik bitkisi Uludağ Göknarı yer alır.*Alpinetum zonu; 2100 –2493 m arasındaki yüksekliktir.

 

1.2.2. Türkiye’de Bitkilerin Dağılımı

Türkiye de bitkilerin doğal dağılımı iklim ve yeryüzü şekillerinin etkisi ile beş değişikbölgeye ayrılır. Bunlar:*Kuzey Anadolu Dış Şeridi: Marmara nın tümü ve Karadeniz kıyı şeridini içnealır. Bu şeridin hakim olduğu bitki ise Kayın’dır.

Kuzey Anadolu İç Şeridi: Zonguldak’tan doğu hududuna kadar yer alanbölgedir. Bitki olarak sarı Çam dikkat çeker.

 

Akdeniz Şeridi: Çanakkale’den Antakya’ya kadar uzanan sahil şerididir. kızılçam ve kara çam bitkileri yaygın olarak bulunur.

 

Step Kenar Şeridi: Ege ve Akdeniz’in iç kısımları ile Karadeniz’i bağlayanbölgedir. Tuz Gölüne kadar uzanan at nalı şeklindeki bölgedir. Meşe, Ardıç,kara çam yaygındır.

 

Güney Doğu Anadolu Şeridi: Anadolu’nun güney doğusundaki bol yağış alankısımlarda görülür. Meşe ve ardıç bitkileri yaygın olarak bulunur.

 

1.3. Dış Mekân Bitkilerinin Peyzaj Açısından Önemi

1.3.1. Peyzajda Yer Örtücü Bitkiler

Vurgu amacıyla kullanım; tasarımda kullanılan yeşil ya da çiçekli bitkilerden oluşankümeler, çimenlikle zarif bir tezatlık yaratarak her iki farklı ortam arasında bağlantı sağlar.Bu bitkiler özellikle dar alanlarda vurgu sağlanmasında kıymetli olur.Kenar ya da bordür olarak kullanım; çalılık kenarına ya da çiçek tarhı boyuncadikildiklerinde daha gösterişli olur. Bu amaçla, değişik renk, doku ve karakterde pek çokfarklı yer örtücü kullanılır.Erozyon kontrolü amacıyla kullanım; toprak kayması problemi olan dik yokuş vebayırlarda yer örtücü bitkiler hızla yayılarak, yaygın kök sistemi ile toprağı stabilize ederler. Böylelikle hem görüntü hem de fonksiyon açısından faydalı olacaktır.Gölge bahçelerde kullanım; çimlerin yetişmesi için çok gölge olan bahçelerde,gölgeyi seven pek çok yer örtücü yüzeyi kaplamak için kullanılabilir. Özellikle sık ağaçlarınbulunduğu, güneş ışınlarının zemine ulaşamadığı kısımları gölge seven yer örtücülerkullanılır.

 

1.3.2. Peyzajda Çalılar

Vurgu amacıyla kullanım; özellikle farklı renkteki çalılar, küçük çalılı bir grubuniçinde baskın durumda olduklarında, bahçe içinde odak noktasını oluşturur. Sık dallı veyoğun büyüyen çalılar, insanlar ve hayvanları gitmelerini istemedikleri yerlere gitmeleriniengeller.Sınır bitkisi olarak kullanım; sınırları çiçek ve yapraklarıyla birbirindenayırtedebilir. Bahçenin kenarı boyunca dikilebilir. Yuvarlatılmış çizgiler de yapılan sınırlardüz hatlara göre daha etkileyicidir.Kap bitkisi olarak kullanım; çalılar kap içerisinde rahatlıkla yetiştirilebilir.Dekoratif saksılar içerisinde bahçemize, terasımıza koyabiliriz.Çit bitkisi olarak kullanımı; sınır işaretleri, özelleşmesi istenen alanların etrafı içinyaralıdır. Şekilli bir çit oluşturmak için düzgün budama yapmak gerekir.Bordür bitkisi olarak kullanımı; çalılar geleneksel olarak ev önlerini ve ev inşasınıhem örtmek hem de çevrelemek için kullanılır. Çiçekli ya da çiçeksiz herdem yeşil çalılar buiş için uygundur. Genel olarak binanın köşelerine ve bahçe kapısından eve uzanan yolun heriki tarafına süreklilik arz edecek şekilde, istenilen boy ve şekilde uygun çalılar yerleştirilir.Topiary ( bitkileri geometrik şekillerde budama ) olarak kullanımı; hayvan ya daherhangi bir nesnenin çok değişik şekillerde budanmasıdır.

 

1.3.3. Peyzajda Ağaçlar

Vurgu amacıyla kullanım; küçük bir süs ağacını, çalıların arasına ya da yolunkenarına diktiğimizde etkili olur. Bu amaçla bahar çiçeklenmesi uzun süren, sonbahardarenkli ve gösterişli yapıya sahip bitkiler dikilmelidir.Fon olarak kullanımı; yaprak dökmeyen ağaçlar yere kadar ulaşan dalları ile çiçekliçalılar ile güzel bir fon oluşturur. Çevreleme amacıyla kullanım; binanın çevresine dikilen ağaçlar çevreyiyumuşatmaktadır. Genellikle ağaçları ön bahçe kenarına ön kapıdan 30 derecelik bir açı iledikilince daha etkili olduğu gözlemlenmiştir.Çim alanlarda kullanım; yoğun gölge vermeyen ağaçlar çim gelişimi için idealdir.Koruma amacıyla kullanım; komşularımızla aramızda bir perde görevi oluşturur.Gölge elde etmek için kullanım; geniş yapraklı yaprak döken ağaçlar, genelliklegölge ağaç olara bilinir. Yoğun yapraklılar yazın koyu gölge sağlarken; kışın yaprağınıdökenler ılık güneşin zemine ulaşmasına izin verir.Yol ağacı olarak kullanımı; sokak ve caddelere dikilen ağaçlar ortama sıcak bir havaverirler. Yüzeysel kök sistemine sahip olmayan, toprakla uyumlu, dalları trafiğe engelolmayacak, egsoz ve kirli gazlara dayanıklı, soğuk yörelerde ise yol tuzlama çalışmalarınadayanıklı bitkiler tercih edilmelidir.Silüet ağacı olarak kullanımı; uzun ağaçlar fon olarak gökyüzünü alırlar. Arkabahçeye dikilen uzun ağaçlar tasarımı daha etkili kılar.Rüzgâr kırma amacıyla kullanım; rüzgar alan kısma bir sıra herdem yeşil çit bitkisidikmek, rüzgarın etkisini azaltmaktadır.Tozu ve gürültüyü engellemek amacıyla kullanım; sık dokulu bitkiler bu konudaetkilidir. Geniş alanlarda iki sıra dikim yapabiliriz.

 

1.3.4. Peyzajda Sarılıcı Bitki Türlerinin Kullanımı

Telefon ya da elektrik direkleri gibi yapıların sönük yapısını etkili hale getirmek içinkullanılır. Özelikle bu yöntem dar bahçelerde uygundur. Ayrıca çardak gibi yapıların üstkısımları da sarılarak etkili bir tasarım oluşturulur. Özellikle dar yerlerde bulunan ve yüzeygörüntüsü dekoratif olmayan çitler, bitkilerle sardırılarak istenmeyen görüntü yok edilebilir.

 

1.3.5. Peyzajda Çiçek Bahçeleri

Çiçeklerin kümeler ya da şeritler halinde dikilmesi daha etkili ve gösterişli bir görüntümeydana getirir. Uzunlamasına peyzaj özelliği gösteren ve genelde çalı veya bahçe etrafınıçeviren ağaçlar, evler, çitler veya bahçe duvarları yanında yapılan çizgi şeklinde çiçekkümelerinin oluşturduğu çiçek tarhlarıdır. Bir metreden daha geniş şeritler yapılmamalıdır.Farklı zamanlarda çiçek açan çiçeklerden oluşan şeritlerde, ilkbahar yaz ve sonbaharda açançiçeklerin zamanlarını ve renklerini de göz önüne alarak dikkatli bir planlama yapılmalıdır.Genel olarak çiçek kümeleri bir duvara ya da ağaç dizisine yaslanmayacak şekildeortada bulunur.

 

Bu özellik, çiçek kümelerinin her yönden kolayca görülmesini sağlar. Çiçekkümeleri, bodur ve yatay yapay olarak kaldırım, teras ya da düzenli bahçelerde, yüksekolmayan duvarlar veya ağaç dizilerinin yan taraflarını etkili bir görüntü verecek şekildeyerleştirilir.Ada çiçeklikler, şeritle çiçek kümesi arasında bir nevi geçiş oluştururlar. Çiçekler,çimenlik ortasına bir ada gibi yerleştirildiklerinde her yandan rahatlıkla görülebilir.Kabartma çiçeklikler çoğu zaman problem çözücüdürler. Normal bahçe seviyesininüzerinde yükseklikleri ile dikkat çeker. Süzülmesi zor, killi, ağır olan topraklarda, problemliyerlerin toprakla doldurulması ile kabartma çiçeklikler oluşturulur.

 

Bitki kapları ve saksılar avlu veya girişleri belirginleştirir. Saksı içine dikilen bitkilerdaha göz alıcıdır.Kaya bahçeleri tam güneş alan yerlerde, normal seviyeden yüksek bir tepecik halinde,iyi drene olan toprak üzerinde, kaya parçaları ile doğal bir görünüm sağlayacak şekilde tesisedilir.Ağaç altlarında gölgelik kısımlarda gölge seven bitkiler kullanılmalıdır. Bahardayapraklarını açmak için güneş ışığına ihtiyaç duyan soğanlı bitkiler, mevsimlikler ve gölgeseven mevsimlikler ve çok senelikler için uygun dikim alanlarıdır. Kış ve bahar güneşi ileyaz gölgesi, bu tür bitkiler için uygun mekânlardır.

KULLANICI GİRİŞİ

Üye Ol Şifremi Unuttum?

Sorhocam.com 2014 yılında Ziraat Mühendisi Arafa KARAÇELEBİ tarafından kurulmuş olup herkesin faydalanabilmesi için ücretsiz olarak hizmet vermektedir.

Yetiştiriciliği, tarımı, ürünleri, bitkisi, ağacı, çiçeği gübreleri, hastalığı zararı, zararlıları, mücadelesi, ilaçları aşısı, budaması, otu, faydaları, programı, önerileri, istekleri, tavsiyeleri, nedir, nelerdir, nasıl yapılır, özellikleri, kullanım alanları, takvimi, sınavı, sınavları, notları

Site Haritası - Rss Beslemesi