Biyoloji Terimler Sözlüğü

Nukleus (Çekirdek) : Hücredeki genetik malzemeyi barındıran kısım.

Nükleoprotein: proteinlerin nukleik asitlerle kurduğu moleküler birlik.

Nükleotid: Nukleik asitlerin ( DNA, RNA) yapı birimleri.

Oksidasyon (Yükseltgenme) : Elektronların bir atom ya da molekülden ayrılmasını sağlayan kimyasal tepkime.

Onkogen: Bazı türleri kanserle de ilşkili olan bir gen. Onkogenlerin çoğu doğrudan ya da dolaylı olarak hücrelerin büyüme hızını etkiler.

Oogenez: Yumurtanın meydana gelmesi olayı.

Oosfer: Yumurta hücresi, dişi gamet.

Organel: Hücre içinde belirli bir görevi yapmak üzere özelleşmiş ve zarla çevrili yapılar. Çekirdek, mitokondri, kloroplastlar gibi.

Organogenez: Embriyo tabakalarından organların meydana gelmesi.

Osein : Kemik dokunun ara maddesi.