SORHOCAM.COM

Bitkilerde Bor Noksanlığı

Bor'un toksik etkileri içinde bulunduğumuz yüzyılın başından beri bilinmektedir. Bitkiler  için gerekli bir besin elementi olduğunun anlaşılması ise daha yenidir. Borun bitkiler için gerekli bir besin elementi olduğunun anlaşılmasını takiben, birçok bitki hastalığının gerçekte bor noksanlığından ileri geldiği tespit edilmiştir.

Örneğin

1. Tütünde tepe hastalığı,
2. Şeker pancarında öz çürüklüğü,
3. Elmalarda mantarlaşma çekirdek evi, 
4. Karnabaharda kahverengi çürüklük,
5. Kerevizde çatlak gövde,
6. Turpta kahverengi öz,
7. Patatesin iç de kahverengi lekeler
8. Yoncada uç yaprakların sararması gibi hastalıklar bor noksanlığından ileri gelen beslenme bozukluklarıdır.

Normal beslenen bitkiler 25 – 100 ppm arasında bor içerirler. Bitki kuru maddesinde 20 ppm bor yeterlilik sınırı olarak değerlendirilir. Bununla birlikte değişik bitki gruplarının bor kapsamı arasında önemli farklar vardır. Genellikle dikotiledon bitkilerin bor kapsamları, monoltiledon bitkilere göre daha yüksektir. Bu bitkilerin bor gereksinimleri de daha yüksek Tahıllarda bor noksanlığının seyrek görülmesinin nedeni de bu bitkilerin bor kapsamlarının ve gereksinimlerinin düşük olmasıdır.

Bor noksanlığına en duyarlı bitkiler, şeker pancarı, hayvan pancarı, kereviz ve ıspanaktır. Karnabahar, şalgam, lahana, Brüksel lahanası, havuç, pırasa, marul, turp bitkileri de bor noksanlığına duyarlı bitkilerdir. Meyve ağaçlarından elma ve armut bor noksanlığına duyarlı bitkiler olarak bilinirler.

Bor noksanlığı öncelikle bitkilerin büyüme noktalarına zarar verdiği için bitkilerde büyüme çok yavaşlar. Yapraklar ve dallar kolay kırılan, gevrek bir yapı alırlar. Noksanlığın çok şiddetli olması halinde büyüme noktaları ölür ve büyüme tamamen durur. Çiçek meyve oluşumu engellenir, Yapraklar kıvrılır, kalınlaşır ve koyu mavi-yeşil bir renk alırlar.