Bakteriyel Solgunluk Hastalığı Nedir?

Bakteriyel Solgunluk

Erwinia tracheiphila​

Etmenin genel özellikleri 

Erwinia tracheiphila (E.F.Sm.) Holland bakteriyel bir hastalık etmeni olup, konukçuları yabani ve kültür kabakgil (cucurbit) bitkileridir, bunlardan en hassasları sırasıyla, kavun, kabak ve balkabağıdır. Karpuz ise bu bakteriyel hastalığa karşı aşırı derecede dayanıklıdır. Bu bitkilerden başka kabakgil olmayan mısır gibi bitkilerde bakterinin bulunduğu bildirilmekte, fakat bu konukçu hiç bir şekilde solgunluk belirtisi göstermemektedir. Hastalık etmeninin merkez ve kuzey Avrupa bölgelerinde de bulunduğu bildirilmektedir. Hastalık etmeninin yayılmasında ve kış gibi olumsuz koşulları geçirmesinde kınkanatlı (Coleoptera; Acalymma vittata ve Diabrotica undecimpunctata) böcekler önemli rol oynar.

Olumsuz koşulları kabakgil olmayan bir çok yabani bitkide de (Solidago nemoralis Ait., S. altissima L. ve Sorghum halepense L.) geçirebilir. İlkbaharda bitkiler üzerinde beslenen böcekler bakteriyel patojeni bünyesine almakta ve daha sonra sağlıklı bitkilere taşımaktadır. Böcekler hastalık etmenini taşımakla kalmamakta, yapraklar üzerinde beslenirken açmış olduğu yaralardan da bakterinin bitkiye girmesinde yardımcı olmaktadır. Bitkiye giren bakteriyel etmen bitkinin iletim (ksilem) demetlerine geçer, orada çoğalır ve buradan tüm bitkiye yayılır. Bakteri iletim demetlerinde çoğalırkende, bitkinin su taşıyan sistemlerini etkilemekte ve bundan dolayıda bitkide solgunluk meydana gelir. Bitkilerde infeksiyon ise sadece bitki üzerinde ince bir su katmanı olduğu zaman gerçekleşir. Solgunluklar infeksiyondan 6-7 gün sonra görülmeye başlar ve 1 ya da 2 ay içerisinde kuruyarak tüm bitkiler ölür. 

Belirtileri

Bakteriyel solgunluk ilk önce yeşil aksam üzerinde bir ya da bir kaç yaprağın solması veya düşmesi olarak görülür, bunu tüm yaprakların solması takip eder ve daha sonra bitkinin kalanı solar, ölür ve kurur. Daha az duyarlı ve uygun olmayan çevre koşullarında hastalık belirtileri yavaş ilerler. Bu durumda hızlı solgunluk yerine, bitkiler yavaş gelişme veyahutta aşırı çiçeklenme ve dallanma sergileyebilir. Bakteriyel solgunluk için en iyi teşhiş testi, özellikle hıyar ve bazı kabaklar için, şüpheli ve infektelenmiş gödelerin incelenmesidir.

Bu işlemi yapmak için gövdeyi kesin ve kesik yüzey üzerinde beyaz bakteriyel akıntı (ooze) görülünceye kadar iki parmak arasında sıkın. Daha sonra bir parmak ya da bıcak uçu ile bu akıntıya dokunun ve yavaşca uzaklaştırın. İnce bir iplikcik bir kaç cm uzuyorsa, bitkinin infekte olduğuna karar verilir. Bakteriyel etmen aynı zamanda kabak bitkilerinde depo hastalığına da neden olur. Meyveler çok az ya da hiç bir yüzeysel belirti göstermeksizin çürümektedir. Daha sonra diğer saprofitlerinde meyveleri hastalandırmasına ve çürümesine neden olur.

Mücadelesi

Kültürel Mücadele

1. 1. Hastalıklı bitkilerin imha edilmesi ya da uzaklaştırlması.
2. 2. Ürün rotasyonu yapılmalı.
3. 3. Dayanıklı bitkiler tercih edilmeli. 
4. 4. Vektör böcekler ile mücadele edilmeli

Kimyasal Mücadele

Bakırılı ilaçlar bakteriyel etmenin diğer bitkilere yayılmasını engellemek için tavsiye edilir.