• notifications1
  • menü

Bugün : 28 Mart 2024 Perşembe

İncir Yetiştiriciliği

İncir, ülkemizde geleneksel dış satımda önemli yer tutan tarım ürünlerinden birisidir. Türkiye, dünya yaş ve kuru incir üretiminde, üretim ve dış ticaret hacmi, üstün kalitesi ve çeşit zenginliği ile ilk sırada yer almaktadır. Bölgeler dikkate alındığında, Ege ve Marmara Bölgesinde binlerce ailenin geçim kaynağıdır.

Taze tüketiminin yanı sıra kurutulmakta, ezme haline getirilerek veya pekmez yapılarak hammadde olarak endüstride kullanılmakta, erkek ve dişi meyveleri reçel, marmelat ve şekerleme yapımında değerlendirilmekte, incir sütünden et yumuşatıcı olarak yararlanılmakta, düşük kaliteli meyveleri kavrularak kahve katkı maddesi olarak ihraç edilmekte, insan gıdası olarak değerlendirilemeyecek kalitedeki hurda incirler hayvan besini olmakta veya alkol yapılmakta, yaprakları hayvanlara yedirilmekte veya ilaç hammaddesi elde etmede kullanılmaktadır. Meyveleri, yüksek şeker içeriği yanında diyet lifi, pektin ve mineral maddelerce zengindir.

İncir yetiştiriciliğinde sentetik girdi kullanımının diğer türlere oranla çok düşük olması ve güneşte doğal koşullarda kurutulması sağlık kalitesini arttırmaktadır. Zararlılara ilişkin sorunların olgunlaşma döneminde ortaya çıkması, çalışmaları sorunların ilaçlı mücadele yerine kültürel önlemlerle çözümlenmesi yoluna yönlendirmiştir. Bu nedenle sağlıklı beslenme açısından giderek önem kazanmaktadır. İncir pek çok türün yetiştirilemeyeceği toprakları değerlendirmektedir. Özellikleri nedeni ile bütün dinlerde kutsal meyve kabul edilmekte ve bugün tüm dünyada kaynakları kıt fakir yörelerin üreticilerine tavsiye edilmektedir.



Kuru incir üretiminde, çeşit özelliği yanında mevcut iklim koşullarının kaliteyi büyük ölçüde etkilemesi nedeni ile ülkemizde dış satıma yönelik sofralık kuru incir üretiminin Büyük ve Küçük Menderes havzaları dışına çıkması pek mümkün görülmemektedir.



Taze incir ise ülkemizde başta tüm kıyı şeridi olmak üzere geniş bir alanda yetiştirilme olanağına sahiptir. Gelişen ve hızlanan ulaşım olanaklarına paralel olarak dünya taze incir  ticaretinin hacmi her yıl artmaktadır. Son yıllarda başta Akdeniz ülkeleri olmak üzere Brezilya, Güney Afrika, Şili, Arjantin gibi birçok ülkede incirle ilgili araştırmalar başlatılmıştır.

 

Kuru incir üretimine ve ticaretine ait kaynaklar incelendiğinde ülkelerin konumu değişmekle birlikte, Türkiye’nin diğer tüm üretici ülkelere göre ayrı bir yeri olduğu, gerek yüksek üretim değerleri gerekse üstün kuru incir kalitesi nedeniyle haklı bir isim yaptığı ve dünya ticaretindeki % 60-70’lik payla ilk sırada yer aldığı görülmektedir. Ülkemizde Doğu Karadeniz’den başlayarak Karadeniz, Marmara, Ege ve Akdeniz kıyı şeridinde, Güneydoğu Anadolu’da ve İç Anadolu’daki nehir vadilerinde incir ağaçlarına rastlamak mümkündür.



İncirin bu kadar geniş bir yayılış alanı bulunmasına rağmen ekolojik koşulların farklılığı nedeni ile değerlendirme şekilleri bölgeler arasında değişiklikler göstermektedir. İncir varlığı yönünden Ege Bölgesi hatta yalnızca Aydın ve İzmir illerinin ülkemizdeki incir ağaçlarının büyük çoğunluğunu bünyesinde barındırdığı görülmektedir. Bu bölgedeki bahçelerin tümü, üstün kuru meyve niteliklerine sahip kurutmalık Sarılop çeşidi ile kuruludur. Özellikle olgunlaşma ve güneşte yapılan kurutma dönemlerinde sıcaklık ve nem koşullarının elverişliliği nedeni ile Büyük ve Küçük Menderes Havzalarının tüm üretimi kaliteli kuru incir elde etmeye yöneliktir. Ülkemizde üretilen yıllara göre 45-50 bin ton arasında değişen ve büyük oranda ihraç edilen kuru incirin tümü bu illerden sağlanmaktadır. Havza dışında üretilen incirin hemen tamamı yaş meyve olarak tüketilir. Sarılop dışında kapama bahçeler şeklinde sofralık yetiştiriciliği yapılan en önemli çeşit, Bursa Siyahı’dır. Bursa ve ilçelerinde yayılış alanı bulmuştur. Son yıllarda batı ve güney kıyılarında da bahçeler kurulmaktadır. Yediveren ise Manisa ili Salihli ilçesinin köylerinde yellop meyvesi için yetiştirilen ve ihraç edilen bir çeşittir. Ayrıca İçel ili Mut ilçesi ve Gaziantep çevresinde de kapama bahçeler kurulmakta ve ekonomik anlamda yetiştiricilik artmaktadır.

 

İncir (Ficus carica L.), kültüre alınışı insanlık tarihi kadar eski ve bütün dinlerde kutsal kabul edilen birkaç meyve türünden biridir. Subtropik ve ılıman kuşağın sıcak kesimlerinde yayılış alanı bulmuştur. Taze meyvesi taşınmaya pek uygun olmadığından, üretiminin yapıldığı yörelerde tanınmış, üretiminin yapılamadığı alanlarda tanınma fırsatı bulamamıştır. Kuru incir ise, uzun süre kolayca saklanabilmesi ve uzak mesafelere taşınabilme olanağı nedeni ile, dünya üzerinde daha geniş tanınma fırsatı bulmuştur. Üstün enerji ve sağlık değeri ile bazı ülkelerde özellikle çocuk ve yaşlıların beslenmesinde, bazı pazarlarda ise kutsal meyve olması nedeni ile özellikle Ramazan ayında veya Noel arifesinde satılmaktadır. Son yıllarda taşıma ve depolama koşullarının iyileştirilmesine paralel olarak hasat sonrası kayıplar azalmıştır. Bu sebeple sofralık taze incir meyvesine olan talep de artmakta, bugüne kadar tanınma fırsatı bulamayan ülkelerde de “egzotik meyve” olarak yüksek fiyatlara alıcı bulabilmektedir.

 

İncirlerde sürgün gelişmesi mart sonu-nisan ayı başında tepe tomurcuğunun açılması ve yaprakların görülmesi ile başlar. Çoğunlukla tepe tomurcuğu ve uçtaki 2-3 göz sürer. Tepe gözünden meydana gelen sürgün, genellikle diğerlerinden daha kuvvetli gelişir. İncir, çift evcikli yani dioik bir meyve türüdür. Erkek ve dişi ağaçları ayrıdır. İncirde diğer meyve türlerinde olduğu gibi çiçeklenme ve meyve bağlama yoktur. Meyve taslakları yaprak koltuklarında oluşur, daha sonra gelişip olgunlaşarak yenebilecek hale gelir. Meyveler bir yıl önceki sürgünün uç gözlerinden veya o yıl ki sürgün üzerindeki yaprak koltuklarındaki gözlerden meydana gelir.

 

İlkbahar (Yellop) ürünü bir yıl önceki sürgünün uç kısmındaki kışı uyur halde geçiren gözlerden gelişir. Genellikle sayıca azdır. Yaz ürünü olan (İyilop) incir meyveleri ise, o yılki sürgünün yaprak koltuklarında ve yaklaşık birer haftalık aralıklarla doğar. Gerek erkek gerekse dişi incir ağaçlarında her yıl üç seri meyve gözü oluşmakta ve meydana gelen üç mahsul meyveleri belirli aralıklarla olgunlaşmaktadır. Bu meyvelerin gelişip olgunlaşabilmeleri için döllenme koşulu, çeşitten çeşide farklı olabileceği gibi, aynı çeşidin birinci yani ilkbahar mahsulü ile ikinci yaz mahsulü meyvelerinin döllenme gereksinimleri de farklı olabilir. Döllenme gereksinimleri yönünden dişi incir çeşitleri 3 grupta toplanabilir.

Adi tip: Her iki mahsul meyvesi de döllenme olmaksızın gelişip olgunlaşabilir.


San Pedro Tipi (Ara tip): Yellop (ilkbahar mahsulü) döllenme olmadan da gelişip olgunlaşabilir. İyilop (yaz mahsulü) döllenme gerektirir.


İzmir tipi: Her iki mahsul de meyve tutumu için mutlak döllenme ister. Bu nedenle ilkbahar mahsulü, o dönem çiçek tozu bulunmadığı için dökülür. Bazı yıllarda az sayıda ilkbahar meyvesine rastlanabilir. Ekonomik olan yaz ürünü meyveleridir. Önemli çeşitlerimiz Sarılop ve Bursa Siyahı bu gruba girmektedir.



Meyve olarak değerlendirilen kısım, aslında çukur olan iç yüzeyinde çiçeklerin sıralandığı çiçek tablasıdır. Döllenme gereksinimi olan çeşitlerde, yaklaşık 1.5-2.0 cm çapa ulaşıncaya dek bu yapı gelişir. Ancak erkek incir asımı (ilekleme) yapılmamışsa meyve yeşil rengini kaybeder, buruşur ve düşer. Gelişimine devam eden meyveler, hızlı – yavaş – hızlı şeklinde gelişme sürecini tamamlayıp olgunlaşır. Meyve gelişme süresi 80 – 120 gün arasında değişebilmektedir. Çeşit özelliği yanında bakım tedbirleri, sıcaklık, rutubet ve toprak özellikleri, olgunlaşma başlangıcı ve olgunlaşma sürecinin uzunluğunu etkileyen diğer faktörlerdir. Böylece olgunlaşma tarihleri 1 ay kadar fark edebilir.


Meyvelerin hızla olgunlaşması ve hızlı bir şeker birikimi incire hastır. Olgunluktan önceki 5 – 10 gün içinde meyve boyutları hızla artar, renkleri değişir. Koyu yeşil renk sarıya, sarı – yeşile veya mora dönmektedir. Olgunlaşma ise 2 – 3 gün içinde gerçekleşir. Sofralık ve kurutmalık olarak değerlendirilen meyveler, dişi incir ağaçlarının meyveleridir. Erkek incir meyveleri irileşip olgunlaşsa da genellikle tatlanmaz ancak reçel veya şekerleme yapımında ve dişi ağaçları dölleme amacı ile kullanılır.

 

Olgun incir meyvelerinde kabuk parlak, esnek, saydam ve etten kolayca ayrılabilir niteliktedir. Meyve eti tatlı, özlü ve yumuşaktır. sürgün üzerindeki meyveler sürgünün alt kısmından başlayıp uca doğru art arda olgunlaşır. Olgunlaşma dönemi (hasat) ilkbahar ürünü meyvelerde 10-15 günde tamamlandığı halde, yaz ürünü meyvelerde bu süre, çeşide bağlı olarak 30 – 90 gün sürmektedir. Olgunlaşmanın aralıklı olması ve gerek meyve gelişme döneminin, gerekse aralığın çeşide bağlı olarak değişmesi nedeni ile yetiştiricilikte çeşit seçimi büyük önem taşımaktadır.

 

ÖNEMLİ İNCİR ÇEŞİTLERİ

Sarılop

Ağaçları 7 – 8 m yükseklikte yayvan, seyrek bir taç oluşturur.eğimli büyüyen dalların daha sonra kıvrılıp sarkması Sarılop’un tipik özelliklerindendir. Yaprakları iri ve yumuşak dokulu çok derin dilimli genellikle 5 parçalıdır. Az sayıda oluşan birinci mahsul  (yellop) meyveleri çoğunlukla dökülür. Ancak bazı yıllarda bir kaç tane ilkbahar meyvesinin olgunlaştığı da gözlenebilir. Asıl ekonomik olan yaz ürünü meyvelerdir ve meyve tutumu için mutlak döllenme gereksinimleri vardır. Yaz ürünü meyveler, ağustos ayı içinde olgunlaşmaya başlar ve eylül ayında devam eder. Çift meyve oranı diğer çeşitlerden yüksektir (sürgünlerin yaklaşık % 50’sinde ). Meyveleri orta – iri (50 – 55 g, 50 mm çap), basık, kabuğu ince ve sarı renklidir. Meyve içi boşluğu yoktur. İç rengi, koyu bal veya amber olarak tanımlanmaktadır. Ağız açıklığı belirgin ve çatlama eğilimi olan bir çeşittir. Asıl üretim amacı kurutmaya yöneliktir. Döllenme yeteneğinde çok sayıda tohum vardır.


Bursa Siyahı (Dürdane inciri)

Sarılop’tan sonra en fazla üretim potansiyeline sahip sofralık kalitesi üstün bir çeşittir. Bursa çevresinde belirli bir yayılış alanı bulmuştur. Meyve olgunlaşması bu bölgede eylülde başlayıp kasım ortalarına değin devam eder. İri meyveli (75 – 80 g, 55 mm çap), küresel forma ve koyu mor renge sahip üstün bir çeşittir. Meyve eti sıkı dokulu, meyve içi boşluğu ya hiç yok veya çok küçük olup yola dayanıklı bir çeşittir. Nemli bölgelerde yetiştirilmesine ve olgunluk döneminin daha geç olmasına rağmen meyve çatlaması önemli bir sorun olarak ortaya çıkmamaktadır.



Göklop

Ağaçları iri ve geniş bir taç oluşturur. Dallar dikine gelişir. Yaprakları parlak yeşil renkli ve çoğunlukla geniş ve üç dilimlidir. İzmir tipi incirler grubuna girer. Meyve olgunlaşması 15 Ağustos – 20 Eylül arasındadır. Meyveleri iri (65 – 85 g, 57 mm çap ) ve basık, kabuk kısmı kalınca ve sarımsı – yeşil renktedir. Meyve eti koyu pembe renkte kaliteli bir sofralık çeşittir. Çatlama ve iç çürüklüğüne duyarlıdır. Tanınmış bir çeşit olmasına rağmen üretimi, dağınık haldeki az sayıda ağaçtan öteye gidememiştir.



Bardakçı

Ağacı kuvvetli büyür, dalları diktir, yuvarlak bir taç oluşturur. Yaprakları orta iri, üzeri sert ve ince tüylü, üç parçalıdır. Meyvesi orta – iri (46 mm çap), armut şeklinde, ince kabuklu, sarımsı – yeşil renkte, belirgin damarlı, meyve eti pembe – kırmızıdır. İzmir çevresinde taze olarak tüketilir. Ancak taze tüketilen yeşil renkli incirlerin çoğu bu yörede “Bardacık” olarak nitelendirilmektedir.



Siyah Kış

Erbeyli İncir Araştırma Enstitüsü’ nde seçilip yetiştirilen Ege Bölgesi orjinli bir çeşittir. Düzenli ve yaygın biçimde üretimi yapılmadığından tanınma fırsatı bulamamıştır. Meyveleri orta-iri, basık-oval, hafif boyunludur. Ağız açıklığı küçüktür, meyve iç boşluğu yoktur, çekirdek miktarı az ve orta iriliktedir. Lezzet ve aroması üstün bir tiptir. Kabuk rengi koyu mor, meyve iç rengi koyu kırmızıdır. Çatlamaya karşı dayanıklıdır. Ancak meyve iriliği ürün miktarına bağlı olarak değişkenlik gösterir. Tüm bu özellikleri yanında verimli ve geçci bir çeşit olması sebebi ile sofralık dışsatım açısından oldukça önemlidir.

 

Yediveren

Manisa iline bağlı Turgutlu, Avşar ve Dalbahçe köyleri çevresinde yaygın bir çeşittir. Verim özellikle ağacın gelişme durumuna göre değişiklik göstermektedir. Yellop meyveleri döllenme olmaksızın olgunlaşırlar. Olgunlaşma Haziran’ın son haftasında başlar ve 15 gün kadar devam eder. Meyveler yeşil, iri ve kalın kabukludur. Özellikle dış pazar için önerilmektedir. Tat ve aromaca zengin değildir. İkinci ürün iyilop meyveleri oldukça küçüktür ve meyve tutumu için mutlak döllenme isterler.



Karabakunya

Yellop meyveleri haziran ortasında olgunlaşırlar. Döllenme olmaksızın olgunlaşan meyveler orta irilikte ve armudidir. Meyve kabuğu dayanıksızdır ve kolay soyulur. Kabuk rengi açık mor, meyve eti ise kırmızıdır. Çekirdek miktarı ve iriliği ortadır. Olgun meyvelerde çatlama ve akma yoktur. Derimden sonra, meyveler fazla dayanmazlar, kısa sürede tüketilmeleri gerekir. Yaz ürünü iyilop meyveleri de döllenmeden olgunlaşırlar. Verim yüksektir, sürgündeki ortalama meyve sayısı 5-6 adetir. Meyve tutum oranı çok yüksektir. Derim, Ağustos başında başlar ve 50 gün kadar devam eder. İkinci mahsul meyveleri küçük ve armudidir. Meyve kabuğu dayanıksızdır, kolay soyulur ve derim esnasında sap genellikle dalda kalır. Meyve kabuğu ince, açık mordur, meyve eti ise kırmızıdır. Olgunlaşan meyvelerde çatlama ve akma görülmez. Meyveler iyi görünüşlü, kokulu ve iyi kalitelidir.

Konu İle İlgili Dokümanlar

x
Bu konu hakkındaki sorularınızı ya da görüşlerinizi bu alana yazabilirsiniz!

(72997 kodunu soldaki kutucuğa yazın!)

İncir Yetiştiriciliği ve Üretimi Nasıl Yapılır?

İncir Yetiştiriciliği ve Üretimi Nasıl Yapılır?

İNCİR YETİŞTİRİCİLİĞİ Subtropik bir meyve olan incir geniş bir ekolojik uyum yeteneğine sahiptir. Türkiye nin her yöresinde yaygın olmakla birlikte, Ege Bölgesinin Büyük ve Küçük Menderes havzalarındaki geniş bir alanda yoğun bir şekilde yetiştirilmektedir. Türkiye taze incir üretiminin yaklaşık % 75 i ve dış satıma konu olan kuru incirin tama...

İncir Yetiştiriciliği Nasıl Yapılır?

İncir Yetiştiriciliği Nasıl Yapılır?

İncir Yetiştiriciliği İncir, ülkemizde geleneksel dış satımda önemli yer tutan tarım ürünlerinden birisidir. Türkiye, dünya yaş ve kuru incir üretiminde, üretim ve dış ticaret hacmi, üstün kalitesi ve çeşit zenginliği ile ilk sırada yer almaktadır. Bölgeler dikkate alındığında, Ege ve Marmara Bölgesinde binlerce ailenin geçim kaynağıdır. Taz...

KULLANICI GİRİŞİ

Üye Ol Şifremi Unuttum?

Sorhocam.com 2014 yılında Ziraat Mühendisi Arafa KARAÇELEBİ tarafından kurulmuş olup herkesin faydalanabilmesi için ücretsiz olarak hizmet vermektedir.

Yetiştiriciliği, tarımı, ürünleri, bitkisi, ağacı, çiçeği gübreleri, hastalığı zararı, zararlıları, mücadelesi, ilaçları aşısı, budaması, otu, faydaları, programı, önerileri, istekleri, tavsiyeleri, nedir, nelerdir, nasıl yapılır, özellikleri, kullanım alanları, takvimi, sınavı, sınavları, notları

Site Haritası - Rss Beslemesi